Orlando

Dankzij de langere nachten en de lagere temperaturen oefent mijn bed een steeds grotere aantrekkingskracht op me uit. Vooral in de ochtenden kan het heel lastig zijn om op te staan. Soms is het al moeilijk om mijn neus boven de dekens uit te steken. Brrr.

Gisterochtend werd ik heerlijk wakker uit een avonturendroom, althans zo noem ik het maar. Soms heb ik dromen die niet onderdoen voor de gemiddelde James Bond- of Indiana Jones-film. Wakker worden is dan ietwat teleurstellend, omdat ik uiteindelijk geen bergen blijk te hebben verzet en de werkdag nog moet beginnen.

Terwijl ik rustig wakker lag te worden realiseerde ik me dat ik had gedroomd over Orlando Bloom. Hij was mijn partner in crime in de mooie avonturendroom die ik had gehad. Hoe meer ik over de droom nadacht, hoe minder ik me herinnerde. Uiteindelijk bleef alleen Orlando als helder beeld over. Geen idee hoe hij in mijn droom terechtkwam, ik heb recent geen films van hem gezien, mijn jaarlijkse LOTR-marathon is nog niet geweest en ik had recent ook geen roddels over hem zien langskomen in de media. Toch dook hij op in mijn droom en dat zette me aan het denken. Hoe gek is het eigenlijk dat iemand die ik nog nooit ontmoet heb, zomaar een rol speelt in mijn dromen?

Ik geef toe, in mijn dromen komen vaak mensen voor die ik niet persoonlijk ken en regelmatig bevinden zich daar bekende namen uit de media onder, meestal een stuk minder aantrekkelijk dan Orlando. Uiteraard gebruik ik liever iemand als voorbeeld waarmee ik wel een beschuitje zou willen eten… wakker worden met Angela Merkel geeft de start van je dag toch een ander gevoel lijkt me zo.

De vraag blijft. Hoe gek is het dat iemand die je niet persoonlijk kent, voorkomt in jouw dromen? Hoe bijzonder is het eigenlijk dat je in je dromen mensen tegenkomt die je in het dagelijkse leven waarschijnlijk nooit zal ontmoeten? Zou het betekenen dat we in onze droomwereld een heel ander leven leiden en dat je die mensen in dat leven wel hebt ontmoet? Haha, het zou wat zijn. Carien en Orlando die iedere nacht op stap gaan als heldenkoppel. Realistisch? Niet echt.

Maar de meest leuke gedachte is toch wel dat vrijwel iedereen regelmatig droomt over mensen die ze in het dagelijks leven niet kennen. Want dat idee betekent simpelweg dat de kans dat Orlando ook wel eens over mij droomt behoorlijk groot is. Toch jammer dat hij me de volgende ochtend niet zal herkennen omdat ik (nog) niet wereldberoemd ben… 😉

This entry was posted in nieuwe blogs, persoonlijk. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *